MTS Help Center

.

Bloomberg รายงานถึง ความเสี่ยงใหญ่ของตลาด คือเรื่อง “เงินเฟ้อ” สัญญาณอันตรายที่เฟดอาจดำเนินการที่ล่าช้า และสาเหตุที่เงินเฟ้อได้รับความสนใจจากนักลงทุนตลอดจนกลุ่มผู้บริโภคตางๆในตลาดการเงิน ส่วนหนึ่งมีเรื่องความยืดหยุ่น และการรับรู้ที่อาจเปลี่ยนแปลงไปจริงๆ

อย่างไรก็ดี สัญญาณสำคัญที่บรรดากลุ่มผู้จัดการการเงินที่ตอบแบบสอบถามกับ BofA ชี้ว่า จะสร้าง “ความเสี่ยงครั้งใหญ่” โดย ส่วนใหญ่กล่าวถึงในปีที่แล้วเรื่อง “การระบาด” ถือเป็นความกังวลครั้งยิ่งใหญ่ โดยในเดือนมี.ค. จะเห็นได้ถึงภาวะเศรษฐกิจที่ดิ่งลึก หรือหยุดที่จะเติบโต

ขณะที่นักลงทุนบางส่วนแสดงความกังวลที่ว่าเฟดจะพยายามขึ้นดอกเบี้ยเร็วเกินไป ก็กระตุ้นให้กระแสเฟดขึ้นดอกเบี้ยกดดันตลาดหุ้นร่วงและสินทรัพย์อื่นๆ อาทิ ค่าเงินในตลาดเกิดใหม่อ่อนตัว

และภาพต่อไปนี้คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อปี 2013 ขณะที่สถานการณ์ปัจจุบัน เปลี่ยนแปลงไปแล้ว ดังนั้น ความเสี่ยงครั้งใหญ่ที่สุดเวลานี้คือ

 

เฟดอาจดำเนินการใดๆสายเกินไป  ไม่ใช่เฟดดำเนินการเร็วเกินไป รวมไปถึง ”ความล้มเหลวในการหยุดเงินเฟ้อ”  ที่กำลังเกิดขึ้น

”การเพิ่มขึ้นของราคาสินค้าโภคภัณฑ์เป็นวงกว้าง”

ที่ค่อนข้างเป็นหนึ่งสิ่งที่สะท้อนแรงกดดันเงินเฟ้อได้อย่างชัดเจน แต่เฟดอาจ “คิดผิด” ว่าการเพิ่มขึ้นเป็นเพียงชั่วคราว หรือช่วง “เปลี่ยนผ่าน” สภาวะคอขวดในอุปทาน ท่ามกลางเศรษฐกิจที่กลับมาฟื้นตัวได้อย่างแข็งแกร่งหลังไวรัสระบาด

แม้ว่าผลกระทบจะยังอยู่ในระดับค่อนข้างต่ำ แต่ดัชนีชี้วัดสินค้าโภคภัณฑ์ของ Bloomberg ก็สะท้อนให้เห็นถึงการปรับขึ้นที่มากที่สุดในรอบหลายทศวรรษ:

นอกจากนี้ การผลิตรถยนต์ไฟฟ้าที่เพิ่มมากขึ้นก็มีความเป็นไปได้ที่จะเห็นความต้องการส่วนใหญ่เพิ่มสูงขึ้นอีกไม่น้อยกว่า 2-3 ปีข้างหน้า ที่จะส่งผลให้ ”ราคาสินค้าเพิ่มขึ้นด้วย”

เทคโนโลยีสีเขียวก็มีส่วนช่วยเพิ่มราคาสินค้าโลหะครั้งใหญ่ ได้แก่

- ทองแดง

- อะลูมีเนียม

- โคบอลท์

- ลิเธียม

ขณะที่ระยะกลางสัญญาณ “น้ำมัน” อยู่ในสภาวะขาลง และส่วนใหญ่จะเห็นได้จากภาวะการเคลื่อนไหวของหุ้นกลุ่มบริษัทน้ำมัน มากกว่าเกิดขึ้นในราคาสินค้าโภคภัณฑ์อย่างน้ำมันเอง

โดยปกติ การปรับลดอันดับความน่าเชื่อถือจะสะท้อนภาวะ “ความเสี่ยงสูง” ไม่ใช่แค่เรื่องดอกเบี้ยที่ใช้ชำระ แต่ยังมีผลต่ออุปสงค์ของนักลงทุนที่ส่งผลต่ออัตราผลตอบแทนพันธบัตรในระดับสูงด้วย

จากภาพประกอบด้านล่าง สิ่งที่เกิดขึ้นจริงที่เห็นได้จากอัตราผลตอบแทนพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐฯอายุ 10 ปี ในช่วงปี 2011 จะเห็นได้จากเส้น 3 เส้น ที่สะท้อนถึงช่วงเม.ย. ที่ S&P มีการจัดอันดับความน่าเชื่อถือของสหรัฐฯผ่าน CreditWatch จากนั้นช่วงเดือนก.ค. หรือ 90 วันต่อมา CreditWatch ก็สะท้อนถึงโอกาสปรับลดความน่าเชื่อถือของเศรษฐกิจสหรัฐฯไว้ที่ AA+ และในเดือนส.ค. ก็เห็นถึงสัญญาณ “คุกคาม” และจาก 3 สิ่งที่ล้อกันทั้งหมดเป็นผล “เชิงลบ” และอัตราผลตอบแทนพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐฯก็ปรับตัวลดลงมา

นักสิเคราะห์บางราย สะท้อนว่า อาจไม่เกิดสภาวะสอดคล้องกับแนวทางดังกล่าวอีกครั้ง ท่ามกลางนักลงทุนที่มีการแบ่งพอร์ตการลงทุนไว้แบบ 60% สำหรับหุ้น และ 40% สำหรับพันธบัตร ที่ทั้งคู่อาจอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายหากเงินเฟ้อกลับมาอีกครั้ง 

อย่างไรก็ดี ทั้งหมดนี้ยังไม่มีความชัดเจนว่า “เงินเฟ้อเป็นผลเสีย”  แต่ก็อาจให้น้ำหนักไปยังเรื่องของ “ระดับหนี้” ต่อเศรษฐกิจ และกำลังเป็นข้อถกเถียงว่าจะส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจได้ไม่มาก ขึ้นกับภาวะทางการเมืองในการหาทางก้าวออกจากระดับหนี้จำนวนมหาศาล

หากราคาพันธบัตรยังพุ่งสูง ก็อาจสร้างความเสี่ยงให้เกิดแรงเทขายในตลาดหุ้นได้

การปรับขึ้นของอัตราผลตอบแทนก็อาจสร้างความอันตรายอย่างมากได้ด้วยเช่นกัน และหากสัญญาณอันตรายลักษณะนี้กลับมาอีกครั้งก็จะเห็นนายเจอโรม โพเวลล์ ประธานเฟดก้าวสู่เส้นทางการดำเนินนโยบายเหมือนในปี 2018 ได้ ซึ่งเป็นปีแรกที่เขาก้าวสู่บทบาทผู้นำของเฟด ซึ่งในปีนั้นเป็นยุคของ “ทรัมป์”  โดยนายทรัมป์มีการ “ลด” ภาษี จึงส่งผลครั้งใหญ่ต่อตลาดหุ้น และทำให้ตลาดหุ้นรวมทั้งอัตราผลตอบแทนพันธบัตรปรับตัวสูงขึ้น

เมื่อตลาดหุ้นดูจะไม่สามารถจัดการหรือสัมพันธ์กับอัตราผลตอบแทนพันธบัตรที่เพิ่มขึ้น โดยเฉพาะอัตราผลตอบแทนแท้จริงของพันธบัตรอายุ 10 ปี พุ่งเหนือ 1% ในช่วงสัปดาห์แรกของเดือนต.ค. และอยู่ในสภาวะนี้นานประมาณ 3 เดือน ซึ่งในเวลาเดียวกันตลาดหุ้นก็เผชิญกับ “แรงเทขาย”

”เฟดดำเนินการล่าช้าเกินไป” มากกว่าที่จะดำเนินการเร็วไปด้วยซ้ำ

แม้ว่าจะมีเหตุผลประกอบจำนวนมากที่เงินเฟ้อจะเป็นการเพิ่มขึ้นชั่วคราว สำหรับถ้อยแถลงของเฟดและการประเมินว่าทำไมต้องดอกเบี้ยระดับต่ำ แต่ความเสี่ยงที่ใหญ่ที่สุดจากสภาวะเงินเฟ้อตอนนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องดีมากเช่นกัน